1. Q: เอ็นข้อมืออักเสบ (De Quervain's disease) คืออะไร

    A: เป็นกลุ่มอาการที่เกิดจาก การอักเสบของเส้นเอ็นนิ้วหัวแม่มือ ตรงบริเวณข้อมือ ทำให้เกิดการบวม  และการหนาตัวของเส้นเอ็น

2. Q: โรคเดอเกอร์แวง มักพบในกลุ่มใด

     A: มักพบในสตรีวัยกลางคน ( ช่วงอายุ30 - 50 ปี ) ผู้หญิงพบบ่อยกว่าผู้ชายประมาณ 3 - 5 เท่า

มักพบในคนที่ต้องใช้นิ้วหัวแม่มือบ่อย ๆ ในท่า กางนิ้วหัวแม่มือออกทางด้านข้างและกระดกขึ้น

3. Q: อาการแสดงของโรคเดอเกอร์แวง คืออะไร

     A: ผู้ป่วยจะมีอาการปวดและบวมบริเวณข้อมือด้านนิ้วหัวแม่มือ จะปวดมากขึ้นเมื่อมีการเคลื่อนไหวของ นิ้วหัวแม่มือ เช่น เวลาเหยียดและงอนิ้วหัวแม่มือเต็มที่ บางรายอาจคลำได้ก้อนบริเวณข้อมือด้วย

4. Q: การจุ่มพาราฟินบำบัด  Paraffin รักษาโรคเดอเกอร์แวง โรคนิ้วล็อกได้อย่างไร

    A: การจุ่มพาราฟินจะช่วยให้เอ็นกล้ามเนื้อได้คลายตัวลดการกดของเส้นประสาทอาการปวดจึงดีขึ้นมักใช้ร่วมกับการรักษาด้วยเครื่องอัลตราซาวด์และเครื่องเลเซอร์ทางกายภาพบำบัด

5. Q: ลักษณะที่มักทำให้เป็นโรคเดอเกอร์แวง

     A: งาน ใช้มือพิมพ์งานซ้ำๆ, ช่างไม้, นักดนตรี แม่ครัวยกกระทะลงจากเตาทุกวัน หมอฟัน เป็นต้น

6. Q: วิธีการตรวจโรคเดอเกอร์แวงด้วยตนเอง ทำได้อย่างไร

    A: กำนิ้วโป้งไว้ในอุ้งมือแล้วหักข้อมือลง ถ้ามีอาการเจ็บแสดงว่ามีการอักเสบของเส้นเอ็นข้อมือ

7. Q: การรักษาที่เน้นให้ผู้ป่วยลดการเคลื่อนไหวของนิ้วโป้ง คืออะไร

    A: การใส่เฝือกอ่อน หรือ ติดเทปelastic tape หรือแบบ rigid tape บริเวณเส้นเอ็นนิ้วโป้ง

8. Q: การรักษาที่ลดอาการปวดในผู้ป่วยโรคเดอเกอร์แวง คืออะไร

    A: โดยใช้เครื่องมือทางกายภาพบำบัด เช่น  Ultrasoundเครื่องกระตุ้นไฟฟ้า (Electrical Stimulation) ประคบร้อน เป็นต้น

9. Q: การรักษาที่เน้นให้ผู้ป่วยใช้วิธีการลดปวดเองที่บ้าน คืออะไร

    A: โดยการเอามือแช่น้ำอุ่นไว้ประมาณ 10 – 15 นาทีต่อครั้งและพาราฟินสำหรับนักกายภาพบำบัด

10. Q: หลังจากรักษาทางกายภาพแล้วอาการปวดไม่ดีขึ้น จะมีการรักษาอย่างไรต่อไป

       A: ฉีดยาสเตียรอยด์เฉพาะที่ บริเวณจุดที่กดเจ็บมากที่สุด เพื่อลดอาการอักเสบของเส้นเอ็น ผู้ป่วยมักมีอาการดีขึ้นชั่วคราว (ประมาณ 3 – 6 เดือน) อาจกลับมาเป็นซ้ำได้

11. Q: ภาวะแทรกซ้อนจากการฉีดยาสเตียรอยด์บ่อยๆซ้ำๆ คืออะไร

       A: เส้นเอ็นขาด หรือ ผิวหนังมีรอยด่างขาว เป็นต้น

12. Q: อาการอย่างไรทำการผ่าตัดโรคเดอเกอร์แวง

       A: มีอาการปวดมาก ฉีดยาสเตียรอยด์2 ครั้งใน 1 เดือน แต่อาการไม่ดีขึ้น เป็นต้น

13. Q: ภาวะแทรกซ้อนที่พบได้หลังจากได้รับการผ่าตัด คืออะไร

       A: 1. มีอาการเจ็บบริเวณผ่าตัด หรือ กลับมาเป็นซ้ำ เนื่องจากมีพังผืดเกิดขึ้นมาใหม่หลังผ่าตัด

             2. เกิดแผลเป็นแบบนูน ( คีลอยด์)

             3. มีโอกาสเกิดอันตรายต่อเส้นประสาทที่มาเลี้ยงผิวหนัง ทำให้มีอาการชา หรือ ปวดแสบปวดร้อน

             4. เส้นเอ็นบริเวณโคนนิ้วหัวแม่มือ ( ข้อมือ) นูนขึ้นเวลากระดกนิ้วหัวแม่มือ

14. Q: ท่าบริหารข้อมือ ผู้ที่เป็นเดอร์เกอร์แวง

       A: 1.แตะปลายนิ้วโป้งกับปลายนิ้วก้อย ค้างไว้ 5 วินาที ทำซ้ำ 10 ครั้ง

           2.ดัดข้อมืองอลงให้มากที่สุด ค้างไว้ 5 วินาทีสลับกับ ดัดข้อมือกระดกขึ้นให้มากที่สุดค้างไว้ 5 วินาที ทำซ้ำ 10 ครั้ง

            3.หงายมือ กำมือ แล้วค่อยๆกระดกข้อมือขึ้น ค้างไว้ 5 วินาทีแล้วค่อยกลับไปตำแหน่งเดิม ทำซ้ำ  10ครั้ง

            4.คว่ำมือ กระดกมือ ขึ้น-ลง สลับกัน 10 ครั้ง

            5.กระดกข้อมือเอียงไปทางด้านข้าง ขึ้น-ลง สลับกัน 10 ครั้ง

            6.บีบวัตถุ เช่น ลูกบอลเล็กๆ ดินน้ำมัน บีบให้แน่นที่สุดค้างไว้ 10 วินาที สลับกับคลายออก ทำซ้ำ 10 ครั้ง

            7.ใช้ยางยืดวงใหญ่ใส่ที่รอบนอกของนิ้วมือ กาง-หุบนิ้วมือต้านแรงยางยืด ทำซ้ำ 10 ครั้ง

15. Q: การป้องกันการเกิดโรคเดอเกอร์แวง คืออะไร

    A: 1.หลีกเลี่ยงการทำงานที่ต้องเคลื่อนไหวนิ้วหัวแม่มือ ในท่ากางนิ้วออกหรือกระดกนิ้วขึ้น

         2.ถ้าปวดมากอาจใช้ผ้ายืดพัน หรือใส่อุปกรณ์พยุงนิ้วหัวแม่มือ

         3.ประคบด้วยความร้อน หรือใช้ยานวดบรรเทาอาการปวด

         4.งานบางอย่างต้องใช้เวลาทำงานนานต่อเนื่อง ทำให้มือเมื่อยล้าหรือระบม ควรพักมือเป็นระยะๆ เช่นทำ 45 นาที ควรจะพักมือสัก 10 นาที

         5.ถ้ามีอาการข้อฝืด กำไม่ถนัดตอนเช้า ควรแช่น้ำอุ่น และบริหารโดยการขยับข้อมือเบาๆ ในน้ำ จะทำให้ข้อมือเคลื่อนไหวได้คล่องขึ้น